Wit: klassieker of inspiratieloos?

…Of dat nu niet stom was, om gewoon wit te nemen…?

Ik had ze al even in de gaten. Twee gasten tussen de verfpotten. Ik geef o.m. kleuradvies en werd door een grote interieurzaak gevraagd om tijdens een actieweekend advies te geven aan klanten. Ik werd geposteerd aan een tafel, geflankeerd door allemaal staalmateriaal, en stond de ene na de andere klant bij in hun kleurkeuze. De twee gasten kwamen halverwege de namiddag binnen en gingen meteen naar de verfafdeling. Late twintigers, goed gekleed, duidelijk een koppel. Ze hadden me al zien zitten maar kwamen niet naar mij toe. Ze bleven wel erg lang tussen de verfpotten twijfelen. Ik besloot er uiteindelijk zelf naartoe te gaan en te vragen of ik van dienst kon zijn. Ze vertelden me dat ze gingen samenwonen en erg geïnteresseerd waren in interieurinrichting. Ze hielden van kunst en design, en hun vrienden wisten ook dat ze helemaal into wonen waren. De hele vriendenkring keek dan ook mee uit naar het resultaat want het zou zeker iets worden ‘om in de woonboekskes te zetten’. Alleen, het koppelde twijfelde.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ze wilden eigenlijk in hun hele appartement de muren wit schilderen, daar ging hun hart naar uit. Maar zouden de vrienden dan niet wat teleurgesteld zijn? Gewoon wit, inspiratieloos wit,… Helemaal niet bijzonder of creatief, daarmee maak je toch geen interieurstatement?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het overkomt me wel vaker, mensen die me zeggen ‘We moeten toch iets van kleur hebben op onze muren? Voor wat contrast. Of enkele accentmuren in gedurfde kleuren,…’ En uiteraard is een interieur een samenspel van kleuren, maar dat mag ook gedoseerd zijn indien de klant zich daar het beste bij voelt. Ik ben een grote voorstander van wit op de muren. Geen koud ‘frigo-wit’, uiteraard. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fris wit is het tijdloze canvas van je ruimte. In kunstgalerijen worden de muren bewust wit gehouden, opdat alles wat je er tegen hangt beter tot zijn recht zou komen. Een goed opgebouwd interieur gaat vaak over keuzes maken. Wie minder inzet op kleuren, zet soms meer in op vormen en texturen. Heb je een zwak voor mooi design? Laat het tot zijn recht komen tegen een witte muur. In een kamer met druk behang en allerlei kleuren komt zo’n bijzonder ontwerp veel minder uit. Niet dat dat niet mooi is, alleen is het effect anders.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wit is tegelijk teer en sterk. Wit is helder, geeft licht en zuurstof aan een ruimte. En dat hebben we nodig als mens. Wit bezit de niet te onderschatten eigenschap om een ruimte optisch groter te laten lijken, omdat het het licht weerkaatst. Met deze eigenschappen in het achterhoofd kies je dan bewust om deze kleur al dan niet te gebruiken. Want soms wil je net het tegenovergestelde: Een kleine kamer hoeft niet altijd optisch groter gemaakt te worden. Donkere tinten maken de ruimte dan net nog gezelliger. Zelfs een donker plafond moet mogelijk zijn, alleen, het is niet overal mooi. Weet wat een kleur doet met een ruimte en gebruik dat als een techniek, een trukje, om op die manier het effect te bekomen dat je wil bereiken in die kamer.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In een kamer vol heftige kleuren, bijvoorbeeld een kinderkamer, adviseer ik ook om altijd voldoende wit te introduceren. Bv drukke gordijnen en veelkleurige kussens en meubilair, maar witte muren. Dat is een rustbrenger en het oog moet weliswaar geprikkeld worden, maar het moet ook tot rust kunnen komen. En opnieuw, daardoor komen de andere kleuren net nog beter uit. Bovendien hebben witte muren in een kinderkamer het voordeel dat je niet telkens de hele kamer hoeft te herschilderen wanneer dochterlief van de roze naar de paarse en vervolgens de limoengroene fase overschakelt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Je hoeft je dus zeker niet inspiratieloos te voelen wanneer je voor witte muren gaat, maar kies er bewust voor en weet waarom je deze kleur aanwendt. En die twee gasten? Die liepen de winkel uit met een kar vol witte verf…

(Styling: Marie Masureel, foto’s Marie Masureel & Jeroen van der Spek)